Ana María Gil Rey escribe por hobby desde os 12 anos. Está graduada en Dereito pola USC e posúe a cátedra en Sostibilidade e Innovación Social. Traballa na empresa Milbrait e aspira a opositar ao Corpo Superior dá Xunta de Galicia
Ana María é unha moza de 22 anos, veciña de Caión, A Laracha. Acaba de ganar un dos premios do terceiro concurso de microrrelatos convocado pola Real Academia Galega e PuntoGal o pasado mes de febreiro. «Sombras» é una explosión literaria, son 36 palabras «cheas de intensidade narrativa», afirman os organizadores
¿Quen é Ana María Gil Rey no seu día a día?
Definiríame como unha persoa con moitas inquedanzas, curiosa por natureza. O ano pasado rematei o grao en Dereito na USC e en setembro recibín un premio polas calificacións obtidas no curso 2018-2019. Posteriormente cursei a Cátedra de Sostibilidade e Innovación Social INDITEX-UDC, que finalicei recentemente. Na actualidad traballo con miña irmá na súa empresa, Milbrait, que é unha consultora tecnolóxica que axuda ás empresas a levar a cabo a transformación dixital e ademais ofrece formación en materia de novas tecnoloxías e intelixencia artificial. Agora ando traballando tamén en novos proxectos. No meu tempo libre escribo, pinto ou practico natación. Gústame moito aprender cousas novas, é moi difícil describir con palabras esa sensación que nos embarga cando aprendemos algo novo. Creo que a vida é iso, unha aprendizaxe constante.
¿É a primeira vez que te presentas a un concurso literario?
Non. Escribo como hobby dende os 12 anos e durante a ESO teño gañado algún concurso. Recordo con especial agarimo o premio de narrativa «O Facho», que gañei con 13 anos. Era un premio a nivel autonómico e o que máis ilusión me fixera fóra saber que no xurado se atopaba Xabier P. Docampo. Admirábao moito! Encantábanme os seus libros e coñecelo foi un deses momentos que nunca se esquecen. Conservo a foto e o libro firmado como se dun tesouro se tratase. Era unha gran persoa, entristeceume moito a súa perda.
¿Que te impulsou a facelo nesta oportunidade?
Hai casos nos que ti elixes a historia e outros nos que a historia te elixe a ti. Cando vin as bases inmediatamente me viñeron as palabras á cabeza. Era cuestión de ordenalas e tratar de condensar en poucas palabras a situación que se plantexa no microrrelato.
«Sombras» é o título da túa obra premiada, ¿qué te motivou a escribir estas 36 palabras?
É difícil contestar esta pregunta sen desvelar sobre que versa a obra. Diría que por desgraza hai demasiados temas cos que a sociedade non está moi sensibilizada. Creo que é preciso visibilizalos e tentar que se perciban dende unha perspectiva máis humana, pois ao fin e o cabo é o que somos.
Tes só 22 años, ¿cales son os tus propósitos ou metas personais e literarias?
Gustaríame adicar uns anos a proxectos de sostibilidade no sector textil, tanto dende a perspectiva ambiental como dende a óptica da innovación social. A longo prazo plantéxome opositar ao Corpo Superior da Xunta de Galicia, gústame estudar e encántame o dereito así que o vexo como unha opción moi factible. En canto ás metas literarias son consciente de que é moi complicado vivir só da escritura pero teño en mente seguir escribindo, nun futuro gustaríame publicar unha novela ou un poemario. Creo que as persoas estamos cheas de historias que contar, trátase de atopar o momento.
